Η Φρίντα στη Σημαδεμένη Πέμπτη δεν θέλει να γυρίσει στο παρελθόν της — αλλά κανείς δεν τη ρωτάει. Όταν ένα παλιό γνώριμο πρόσωπο από τα εφηβικά της χρόνια τη βρίσκει και της ζητά βοήθεια για την κόρη της, η Φρίντα δεν έχει άλλη επιλογή. Επιστρέφει στο σπίτι όπου μεγάλωσε. Στη μικρή πόλη. Στην εφηβεία της. Σε εκείνο που έγινε τότε —και δεν ειπώθηκε ποτέ.
Η υπόθεση μοιάζει αρχικά με ακόμα μια πράξη βίας απέναντι σε μια έφηβη. Όμως γρήγορα γίνεται φανερό πως πρόκειται για κάτι πολύ πιο σκοτεινό. Κάτι που έχει ρίζες. Και η Φρίντα, για πρώτη φορά, δεν είναι απλώς η παρατηρήτρια. Είναι μέρος της ιστορίας.
Το πιο δυνατό σημείο του βιβλίου είναι η σύνδεση της προσωπικής ιστορίας της Φρίντα με την έρευνα. Το τραύμα, η μνήμη, η αποσιώπηση, όλα έρχονται στην επιφάνεια χωρίς φανφάρες, αλλά με διαβρωτική ένταση. Η αφήγηση στήνει σιγά-σιγά ένα ψυχολογικό τοπίο που κάνει το έγκλημα να μοιάζει περισσότερο με σύμπτωμα παρά με αιτία. Κι αυτό είναι κάτι που λειτουργεί.
Η πλοκή, από την άλλη, δεν έχει την ίδια δυναμική σε όλα τα σημεία της. Αν και το ξεκίνημα είναι εξαιρετικά υποσχόμενο, στα τελευταία κεφάλαια η αφήγηση δείχνει να ξεμένει από καύσιμο. Οι αποκαλύψεις είναι προβλέψιμες, και η συναισθηματική ένταση που είχε χτιστεί νωρίτερα ξεθυμαίνει λίγο άδοξα.
👍 Ο τρόπος που η Φρίντα βλέπει την υπόθεση
👎 Δεν συνδεόμαστε ποτέ με τους δεύτερους χαρακτήρες
Βαθμολογία: ✩✩✩✩✩✩✩
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου