Το κορίτσι που διψούσε για εκδίκηση

Το πέμπτο βιβλίο της σειράς Millennium, "Το κορίτσι που διχούσε για εκδίκηση", ξεκινά με υποσχέσεις. Η Λίσμπετ Σαλάντερ βρίσκεται σε φυλακή υψίστης ασφαλείας, και για πρώτη φορά εδώ και καιρό έχουμε την αίσθηση πως η ιστορία μπορεί να αποκτήσει ξανά ένταση. Η δυναμική ανάμεσα στις κρατούμενες, η σιωπηλή βία, η διεφθαρμένη διεύθυνση — όλα τα στοιχεία είναι εκεί. Για λίγες σελίδες, μοιάζει σαν κάτι να ξυπνά.

Αλλά η υπόσχεση δεν κρατά.

Γρήγορα, το βάρος της ιστορίας μεταφέρεται σε μια παράλληλη πλοκή που προσπαθεί να ρίξει φως στο παρελθόν της Λίσμπετ, με επίκεντρο ένα σκοτεινό κρατικό πείραμα: το περίφημο "Registry", που σημάδεψε την παιδική της ηλικία. Θα μπορούσε να είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα,αν πραγματικά δεν ήταν. Δυστυχώς, οι χαρακτήρες που την πλαισιώνουν είναι ακόμα πιο αδιάφοροι. 

Η ίδια η Λίσμπετ μοιάζει εδώ περισσότερο με μηχανισμός παρά με άνθρωπο. Δεν εξελίσσεται, δεν εκπλήσσει, δεν δονείται. Ο Μπλούμκβιστ επιστρέφει κι αυτός χωρίς να έχει κάτι ουσιαστικό να προσθέσει.

Όσο το βιβλίο προχωρά, τόσο ατονεί. Και όσο πλησιάζουμε στο φινάλε, τόσο πιο βιαστικό και προβλέψιμο μοιάζει. Εκεί που περιμένεις μια κορύφωση, έρχεται ένα διεκπεραιωτικό φινάλε.

Το κορίτσι που διψούσε για εκδίκηση, τελικά, φαίνεται να διψούσε περισσότερο για λόγο ύπαρξης.

👍 Η ιστορία στη φυλακή είχε προοπτικές

👎 Καμία πραγματική ένταση

Βαθμολογία: ✩✩✩✩✩✩