Πριν κρυώσει ο καφές

Ξεκινάει με το "Πριν κρυώσει ο καφές" το ταξίδι στην Ιαπωνία του Toshikazu Kawaguchi.  Σε ένα μικρό καφέ στο Τόκιο, μια καρέκλα που σε ταξιδεύει στο παρελθόν όσο δεν έχει κρυώσει ο καφές και  τέσσερις ιστορίες που περιστρέφονται γύρω από τις δεύτερες ευκαιρίες και την αποδοχή όσων δεν μπορούν να αλλάξουν συνθέτουν το πλαίσιο γύρω από το οποίο κινείται το βιβλίο αυτό

Η γραφή είναι απλή και σχεδόν θεατρική (και δικαιολογημένα, αφού ο συγγραφέας έχει εμπειρία στα θεατρικά έργα), με μια γλυκιά μελαγχολία που σε κρατά. Το βιβλίο κερδίζει κυρίως με την ιδέα του και τη λιτή, καθαρή γλώσσα, ενώ η μικρή του έκταση (ούτε 250 σελίδες) το κάνει να διαβάζεται σε μία-δύο καθισιές, χωρίς να σε κουράζει.

Η δομή των ιστοριών είναι άκρως συγκινητική, όμως νιώθεις ότι μένει σε μια τρυφερή επιφάνεια χωρίς, να βουτάει βαθύτερα, σαν να φοβάται να πονέσει ή να προκαλέσει ρωγμές στους χαρακτήρες της. Παρ’ όλα αυτά, αφήνει μια γλυκιά αίσθηση, σαν ήπιος αποχαιρετισμός σε όσα χάθηκαν.

Δεν είναι το βιβλίο που θα σε συγκλονίσει, αλλά είναι το βιβλίο που θα σου θυμίσει γιατί οι δεύτερες ευκαιρίες έχουν σημασία — ακόμη κι αν δεν αλλάζουν τίποτα.

👍 Τρυφερή ιδέα, μέγεθος που δεν κουράζει

👎 Ο ιαπωνικός τρόπος γραφής σε κρατάει σε απόσταση από τους χαρακτήρες

Βαθμολογία: ✩✩✩✩✩✩✩