Οι λεπτομέρειες

Μετά την ανάγνωση του Οδυσσέα, ένιωσα άδειος για να ξεκινήσω κάτι νέο. Έτσι πήρα στα χέρια μου το βιβλίο "Οι Λεπτομέρειες" της Ία Γκένμπεργκ. Οι 154 σελίδες του φαινόταν ιδανικές για ένα διάλειμμα, αλλά σύντομα κατάλαβα ότι αυτό το βιβλίο θα με απογοήτευε. Η ηρωίδα προσπαθεί να βρει τον εαυτό της μέσα από την ανάγνωση ενός βιβλίου, αλλά κάθε βήμα της φαντάζει βαρύ, σαν να πασχίζει να βρει νόημα σε ένα ήδη χάος. Κάθε στοιχείο που ανακαλύπτει, κάθε διάλογος και κάθε λεπτομέρεια φορτώνει την αφήγηση με υπερβολικό βάρος, χωρίς να αυξάνει την αγωνία ή το ενδιαφέρον.

Στις πρώτες σελίδες υπήρχαν σπίθες —ένα στοιχείο που έμοιαζε να ανοίγει δρόμους για αποκαλύψεις, μικρές ενδείξεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε συναρπαστικές ανατροπές— αλλά γρήγορα χάθηκαν μέσα στην υπερβολική σχολαστικότητα. Η ηρωίδα κινείται μέσα σε ένα σκηνικό που θα μπορούσε να είναι σκανδιναβικό νουάρ, αλλά οι χαρακτήρες γύρω της μένουν επίπεδοι, οι σχέσεις τους αδιάφορες και η δράση περιορίζεται σε ανούσια λεπτομέρεια. Κάποια στιγμή σκέφτηκα: γιατί δεν προχωρά η ιστορία; Γιατί πρέπει να ασχολούμαστε με τόσο μικρά πράγματα ενώ το μυστήριο παραμένει ασαφές; Μετά από μερικές ώρες και την ολοκλήρωση του βιβλίου, ένιωσα ότι ήθελα να πιάσω στα χέρια μου έναν καλό σκανδιναβό συγγραφέα για να με αποζημιώσει για το χαμένο χρόνο που κυλά αμείλικτος.

Υ.Γ. Γιοχάνα, δεν σε συμπάθησα ποτέ, και μάλλον δεν πρόκειται να αλλάξει αυτό.

👍 Η συγγραφέας ξέρει να χειρίζεται τη γλώσσα και να δημιουργεί ατμόσφαιρα
👎 Η υπόθεση χάνεται στις λεπτομέρειες και οι χαρακτήρες δεν σε ενδιαφέρουν

Βαθμολογία: ✩✩✩✩