Κρέας για τους λύκους

Μετά την ενασχόληση μου με τη βιβλιογραφία του Τόλκιν, ένιωθα πως ήθελα να διαβάσω κάτι εντελώς διαφορετικό. Το βιβλίο του Hari Kunzru "Κρέας για τους λύκους" έμοιαζε το κατάλληλο, καθώς η περιγραφή στο οπισθόφυλλό του ήταν άκρως δελεαστική. 

Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας κερδίζει μια υποτροφία για ένα πανεπιστήμιο της Γερμανίας και αμέσως η μνήμη μου έτρεξε πίσω στο 2010 και το Ντύσελντορφ, την πιο μοδάτη πόλη της χώρας. Στην πρωτεύουσα της, το Βερολίνο εξελίσσεται ως ένα σημείο η δράση του μυθιστορήματος, με τον επίδοξο συγγραφέα να ψάχνει ολοένα και νέες δικαιολογίες για να μη στρωθεί στο γράψιμο. 

Το δυστοπικό περιβάλλον που χτίζει ο Χάρι Κούνζρου μου θύμισε την γνωστή ταινία The Matrix. Ομολογώ πως δεν ένιωσα καμία έκπληξη όταν έμαθα ότι ο αγγλικός τίτλος του βιβλίο είναι "Blue Pill", μια ευθεία παραπομπή στην γνωστή ταινία. Το γιατί στα ελληνικά αποδόθηκε ο άσχετος κατ' εμέ τίτλος "Κρέας για τους λύκους" παραμένει ένα μυστήριο, ακόμα και δύο εβδομάδες μετά την ανάγνωση του βιβλίου. 

Η πλοκή του αρκετά απλοϊκή και με την αναμενόμενη ανατροπή που την φαντάζεσαι να έρχεται από την ολοκλήρωση του πρώτου, εισαγωγικού κεφαλαίου. Ουσιαστικά, έχουμε να κάνουμε με ένα θρίλερ κοινωνικών και ψυχολογικών καταστάσεων που βιώνει ο συγγραφέας μέσα από σκηνές που κάτι μας θυμίζουν, και ίσως αυτή να είναι και η επιδίωξη του Κούνζρου - να μας κάνει να νιώσουμε τόσο οικεία, ώστε να προβληματιστούμε για την δική μας ζωή - ενώ σε αυτό συντελούν και αρκετά γνωμικά, τα οποία φαίνεται ότι έχουν χρησιμοποιηθεί τεχνηέντως δημιουργώντας το συνδετικό κρίκο για την επόμενη σκηνή δράσης. 

Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα βιβλίο που αν και διαβάζεται εύκολα, είναι ταυτόχρονα μια γροθιά στο σαγόνι της καθημερινότητάς μας. 

👍Ο γοργός ρυθμός που θυμίζει ταινία
👎Η ανέπνευστη ανατροπή που θα μπορούσε να λείπει καθώς δεν προσδίδει τίποτα στην εξέλιξη της ιστορίας

Βαθμολογία: ✩✩✩✩✩✩