Πιάνοντας στο χέρι μου τη Σκια του Ανέμου του Κάρλος Ρουίθ Θαφόν ήξερα αυτόματα ότι θα διάβαζα το καλύτερο βιβλίο, μέχρι στιγμής, για το τρέχον έτος. Ο Ισπανός συγγραφέας που μας άφησε το 2020, ενώ είχε ακόμα τόσα πολλά να δώσει, δεν με έχει προδώσει ποτέ. Μάλιστα, το βιβλίο του "Μαρίνα" ήταν το καλύτερο για την περσινή χρονιά.
Στο μυθιστόρημα του ο Carlos Ruiz Zafón υφαίνει με ιδιαίτερο τρόπο μια ιστορία, η οποία ξεκινάει σαν παιδικό παραμύθι, ένα άτυπο "Τζουμάντζι" με βιβλία, ενώ βήμα βήμα η ιστορία εξελίσσεται σε θρίλερ θυμίζοντας το "Νεκρωταφείο Ζώων" του σπουδαίου Stephen King, ενώ ο σκελετός της είναι μια ιστορία ενηλικίωσης με επιρροές από το "Φύλακα της Σίκαλης" του J.D. Salinger, με διακριτικά ψήγματα αστυνομικού - κατασκοπευτικού μυθιστορήματος που θα ήθελε πολύ να καταπιαστεί ο Dashiell Hammett.
Η Σκία του Ανέμου ακολουθεί στις 615 σελίδες της την ιστορία του Ντάνιελ, ενός νεαρού αγοριού του οποίου η φαντασία του οργιάζει. Καθώς μεγαλώνει ο Ντάνιελ, μεγαλώνουν οι ανησυχίες του και ο ίδιος ανακλύπτει τον κόσμο ολάκερο μέσα από τη μαγεία των βιβλίων. Τι καλύτερο για κάποιον που αγαπάει τα βιβλία; Επειδή, όμως, δεν είναι όλα ρόδινα στη ζωή, για να φτάσει στο τέλος αυτού του ταξιδιού θα περάσει από πολλά στάδια, το κάθε ένα πιο συναρπαστικό από το άλλο, με τον Θαφόν να έχει υφάνει μαεστρικά έναν κόσμο που διατρέχει την Βαρκελώνη αποδίδοντας της μια αλλόκοτη ομορφιά, την οποία ίσως δεν αξίζει.
Αξίζει σίγουρα σε όλους να δώσουν μια ευκαιρία στο πρώτο βιβλίο της τριλογίας από "Το Κοιμητήριο των Λησμονημένων Βιβλίων" και να είναι σίγουροι ότι αυτή την εμπειρία δεν θα την λησμονήσουν ποτέ.
👍Ο μαεστρικός τρόπος που ο Φαθόν εξελίσσει την κεντρική ιστορία σε πολλά επίπεδα
👎Η ανυπομονησία να ξεκινήσει το δεύτερο μέρος της τριλογίας
Βαθμολογία: ✩✩✩✩✩✩✩✩
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου