Πριν ξεθωριάσει η μνήμη

Συνεχίζουμε την σειρά βιβλίων του Toshikazu Kawaguchi στον ίδιο ήρεμο καμβά με τον καφέ να αχνίζει, τις μικρές επιστροφές στο παρελθόν και τις συζητήσεις που έμειναν στη μέση με το τρίτο βιβλίο. Το "Πριν ξεθωριάσει η μνήμη" κινείται σε γνώριμο έδαφος, χωρίς πια το στοιχείο της έκπληξης, αλλά με την ίδια τρυφερότητα που ξέρει να κρατά ο Kawaguchi.

Ανθρώπινες σχέσεις που έμειναν ανολοκλήρωτες, λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ, συγγνώμες που δεν δόθηκαν, όλα μέσα σε ένα μικρό χρονικό πλαίσιο που μοιάζει να σταματά τον χρόνο για λίγο, δίνοντας χώρο σε κάθε ήρωα να διεκδικήσει έστω μια ανάσα δικαίωσης. Μου άρεσε που ο Kawaguchi δεν πιέζει την πλοκή, αφήνοντας την απλότητα να κυριαρχεί, χωρίς περιττές κορυφώσεις ή εκβιαστικά συναισθήματα.

Όμως, κάποιες ιστορίες περνούν σαν σκιά και ξεχνιούνται μόλις τελειώσουν, καθώς το βιβλίο, αν και μικρό σε έκταση, έχει στιγμές όπου νιώθεις πως κινείται κυκλικά χωρίς να σε κρατά σταθερά συγκινημένο. Καταλήγεις να σε ενδιαφέρει περισσότερο ποια θα είναι η επόμενη από τις 100 ερωτήσες παρά η ιστορία αυτή καθαυτή. 

Αν θες ένα ήρεμο ανάγνωσμα , που θυμίζει μια καλή συζήτηση με κάποιον που λείπει, το Πριν ξεθωριάσει η μνήμη λειτουργεί ιδανικά. Αν περιμένεις ένταση ή βαθύτερη πλοκή, ίσως σε αφήσει με την αίσθηση ότι πήρες μόνο ένα κομμάτι από κάτι που θα μπορούσε να πάει βαθύτερα.

👍 Το μοτίβο με τις 100 ερωτήσεις
👎 Πλεόν γνωρίζεις πώς θα εξελιχθεί κάθε ιστορία

Βαθμολογία: ✩✩✩✩✩✩✩