Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2024

Βιβλιοφαγική Ανασκόπηση 2024


Ένα ταξίδι λένε το ζεις τρεις φορές. Η πρώτη όταν το σχεδιάζεις, η δεύτερη όταν το πραγματοποιείς και η τρίτη όταν φέρνεις στη μνήμη σου τις αναμνήσεις που κράτησες από αυτό σαν φυλαχτό. Κάπως έτσι συμβαίνει και με τα βιβλία. Άλλωστε, ένα ταξίδι δεν είναι και η ανάγνωση ενός βιβλίου; 

Τόσα χρόνια πλέον όλοι περιμένουμε αυτή τη μέρα για να κάνουμε μαζί αυτό το ταξίδι ανάμεσα στα βιβλία που διάβασα τη χρονιά που διανύουμε. Βέβαια, το φετινό ταξίδι είναι λίγο ρετουσαρισμένο - θυμίζει αυτά τα ποστ με τα άπειρα φίλτρα στο ινσταγκραμ - αλλά αυτό είναι κάτι που θα καταλάβετε στην πορεία. Πάμε μαζί να δούμε πώς κύλησε η χρονιά. 

Η αρχή έγινε με το μυθιστόρημα του Λουίτζι Πιραντέλο "Ο μακαρίτης Ματίας Πασκάλ" ,το οποίο ομολογώ αν δεν ήταν η πρώτη στάση, κανείς δεν θα το θυμόταν. Η δεύτερη στάση ήταν ιδιαίτερη με το "Εγχειρίδιο ιχθύων - Μυθιστόρημα σε 12 ψάρια" να μαγεύει με το εικαστικό μέρος, αλλά η υπόθεση του βιβλίου έμοιαζε νερά. Για αυτό η "Εκπνοή" που ακολούθησε έμοιασε τότε - και μοιάζει πολύ περισσότερο τώρα - ως η τέλεια απόδραση σε ένα φανταστικό περιβάλλον, όπως φανταστική ήταν και η νορβηγική ύπαιθρος στο "We Die Alone". 

Τρία κακά βιβλία παρεμβλήθηκαν μέχρι να έρθει ο αγαπημένος συγγραφέας Κάρλος Ρουίθ Θαφόν με την τριλογία του Κοιμητηρίου των Λησμονημένων Βιβλίων να μου θυμίσει πόσο πολύ θαυμάζω τις ισπανόφωνες πένες, παρόλο που δεν έχω ταξιδέψει ακόμα προς εκείνη τη μεριά της υφηλίου και σίγουρα δεν θα το κάνω με ένα φαλαινοθηρικό σαν αυτό που περιγράφεται στον "Σκοτεινό Αρκτικό".

Η μεγαλύτερη απογοήτευση της χρονιάς ήταν αναμφισβήτητα οι "Σατανικοί Στίχοι" και αυτό είναι ό,τι χρειάζεται να ξέρετε για αυτό το βιβλίο, ενώ πάντα ο Jo Nesbo θα είναι εκεί για να μας επαναφέρει στον ίδιο δρόμο. Στον δικό του δρόμο - όχι τον ομώνυμο - ακολουθήσαμε τον Cormac McCarthy στα δύο τελευταία του μυθιστορήματα και κάπου ένα δάκρυ ίσως να κύλησε μετά την τελευταία σελίδα του "Stella Maris". 

Βέβαια, δεν είπαμε λέξη ακολουθώντας το παράδειγμα του συγκλονιστικού Patrick Radden-Keefe, ενώ ο Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν πασπάλισε το ταξίδι μας με παραμυθόσκονη. 

Και ως δια μαγείας περάσαμε από τον κόσμο του παραμυθιού στον κόσμο της τηλεόρασης και της έντονης δράσης με μια σειρά τρόπον τινά αστυνομικών βιβλίων τα οποία ξεπήδησαν από τα συρτάρια των σεναριογράφων του Netflix.

Μέχρι που κάναμε οδοιπορικό στην Ινδία με το "Σανταράμ" πριν μεταφερθούμε αίφνης στην Λατινική Αμερική "Πάνω στα ποτάμια που κυλούν". Βίαια επιστροφή στη Γηραιά Ήπειρο με το "Το τραγούδι του προφήτη" ενώ "Το τενεκεδένιο ταμπούρλο" είναι ένα από τα δύο highlights της χρονιάς. Το δεύτερο θα μπορούσε να είναι το "Cloud Atlas", αν δεν ήταν τελικά το "Άουστερλιτς". Κάπως έτσι τα βιβλία που μεσολάβησαν αυτών αδικήθηκαν, αλλά και στα πραγματικά ταξίδια όταν τα ξανασκέφτεσαι, υπάρχουν μέρη που έχεις μια ωραία καρτ ποστάλ για να τα θυμάσαι.

Προς το τέλος της χρονιάς ταξιδέψαμε στην Ιαπωνία σε κάποια βιβλία που φωνάζουν από μακριά χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, βρεθήκαμε στη Σουηδία στο τέλος του 18ου αιώνα, από εκεί στις ΗΠΑ μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, επισκεφτήκαμε για τελευταία - ίσως - φορά τον αγαπημένο μας ανυπόφορο συγγραφέα που μας άφησε νωρίς, ενώ διαβάσαμε σαν από ψυχαναγκασμό μια ιστορία για έναν αδιάφορο ήρωα μια εξαιρετικής σειράς με διαφορετικό πρωταγωνιστή καθώς ανηφορίζαμε στη μαγευτική Σουηδία για τις τελευταίες μέρες του έτους.

52 βιβλία, ένα για κάθε εβδομάδα του έτους που ολοκληρώνεται και θα ήταν περισσότερα αν υπολογίζαμε τα βιβλία που διαβάστηκαν μέσα στις γιορτές και για τα οποία θα ενημερωθείτε την επόμενη χρονιά καθώς δεν προλαβαίνει η Auxilio να αποτυπώσει τις σκέψεις της για αυτά μέσα στη χρονιά.

Υ.Γ.1 Η Auxilio Lacouture σας ευχαριστεί ιδιαίτερα που την ακολουθήσατε σε αυτό της το ταξίδι και θέλει να ξέρετε ότι θα ήταν ιδιαίτερα ευτυχής αν την ακολουθούσατε στα επόμενα ταξίδια της μέσα από το “ReadVoyage”.

Υ.Γ.2 Η λίστα με τα αδιάβαστα βιβλία μειώθηκε και φέτος αισθητά σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές και αυτή είναι μία θετική εξέλιξη. Μάλλον.

Υ.Γ.3 Εξακολουθούμε να δεχόμαστε προσφορές για βιβλιοθήκες.


Παρατίθεται η λίστα των βιβλίων του 2024 (με χρονολογική σειρά)

  1. Ο μακαρίτης Ματίας Πασκάλ 
  2. Γράμματα από τον Αϊ- Βασίλη
  3. Εγχειρίδιο ιχθύων - Μυθιστόρημα σε 12 ψάρια
  4. Εκπνοή
  5. We Die Alone
  6. Μια κινητή γιορτή
  7. Ο γατόπαρδος
  8. Ο μεγάλος αποχαιρετισμός
  9. Η σκιά του ανέμου
  10. Το παιχνίδι του αγγέλου
  11. Ο αιχμάλωτος του ουρανού
  12. Σκοτεινός Αρκτικός
  13. Σατανικοί Στίχοι
  14. Ματωμένη Σελήνη
  15. Ο Λαβύρινθος των Πνευμάτων
  16. Ο επιβάτης
  17. Stella Maris
  18. Μην πεις λέξη
  19. Ροβεράντομ
  20. Το φύλλο και το δέντρο
  21. Ο αγρότης ο Τζάιλς από το χωριό
  22. Μπέογουλφ
  23. Η πρώτη του Αρθούρου
  24. Ο θρύλος του Ζίγκρουντ και της Γκούντρουν
  25. Τα παιδιά του Χούριν
  26. Κρέας για τους λύκους
  27. Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε
  28. Το νυχτόσπιτο
  29. Ο καστανάνθρωπος
  30. Προλετκούλτ
  31. UFO 78
  32. Σανταράμ
  33. Πάνω στα ποτάμια που κυλούν
  34. Το τραγούδι του προφήτη
  35. Το τενεκεδένιο ταμπούρλο
  36. Cloud Atlas
  37. Οι Αθέατοι
  38. Η εποχή των τυφώνων
  39. Δεν είμαστε αγγελούδια
  40. Άουστερλιτς
  41. Ξενοδοχείο Ίρις
  42. Άρωμα πάγου
  43. 1793
  44. 1794
  45. 1795
  46. Ο ανυπόφορος γκαούτσο
  47. Ο λαγός επιστρέφει
  48. Ο λαγός έχει λεφτά
  49. Μέρταγκ
  50. Το κορίτσι με το τατουάζ
  51. Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά
  52. Το κορίτσι στη φωλιά της Σφήγκας 

*Στην παραπάνω λίστα δεν περιλαμβάνονται τα επιστημονικά βιβλία τα οποία διαβάστηκαν λόγω επαγγελματικής διαστροφής.

Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2024

Το κορίτσι στη φωλιά της Σφήγκας


Το τρίτο βιβλίο της σειράς Millennium, "Το κορίτσι στη φωλιά της Σφήγκας", επιχειρεί να κλείσει την ιστορία της Lisbeth Salander με ένα μείγμα πολιτικών αποκαλύψεων και δικαστικού δράματος. Μετά τα γεγονότα του δεύτερου βιβλίου, η Lisbeth βρίσκεται φρουρούμενη σε νοσοκομείο, ενώ ο Mikael Blomkvist προσπαθεί να αποκαλύψει μια βαθιά συνωμοσία που εμπλέκει κρατικά συμφέροντα και τον πατέρα της.

Αυτό που λείπει στο βιβλίο είναι η ίδια η πρωταγωνίστρια. Δεν θα περίμενα να πω ότι κάποιος μπορεί να δεθεί μαζί της, αλλά πραγματικά, η δυναμική προσωπικότητα της Salander, που αποτελούσε την καρδιά των δύο πρώτων βιβλίων, εδώ παραγκωνίζεται, αφήνοντας τον Blomkvist και άλλους δευτερεύοντες χαρακτήρες να καλύψουν το κενό. Αναπόφευκτα, χάνεται κάτι από τον χαρακτήρα του βιβλίου.

Οι φανατικοί της τριλογίας πιθανόν να εκτιμήσουν τις απαντήσεις που δίνονται στα αναπάντητα ερωτήματα, όμως το κλείσιμο μοιάζει περισσότερο σαν μια αναγκαία διεκπεραίωση παρά σαν μια φυσική κορύφωση. Φαίνεται πως ο Larsson έδωσε περισσότερη σημασία στον πολιτικό σχολιασμό παρά στην δημιουργία μιας στιβαρής ιστορίας που θα κρατήσει τον αναγνώστη. 

👍Το τέλος του βιβλίου καλύπτει όλα τα κενά που έχουν δημιουργηθεί 
👎Η απουσία της Salander στο μεγαλύτερο μέρος του δημιουργεί μια "ξένη" αίσθηση 

Βαθμολογία: ✩✩✩✩✩
 

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2024

Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά


Το "Κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά" του Stieg Larsson είναι το δεύτερο μέρος της σειράς Millennium και αποτελεί μια συναρπαστική βουτιά στο εσωτερικό κόσμο των κεντρικών χαρακτήρων που γνωρίσαμε στο πρώτο μέρος της τριλογίας, και ιδιαίτερα στη Lisbeth Salander. Σε αυτή τη συνέχεια,  η Lisbeth κατηγορείται άδικα για έναν τριπλό φόνο και αναγκάζεται να κινηθεί υπογείως για να αποδείξει την αθωότητά της. Παράλληλα, ο Mikael Blomkvist, ο δημοσιογράφος και φίλος της, αναλαμβάνει να τη βοηθήσει, προσφέροντας μια ενδιαφέρουσα δυναμική στη σχέση τους.

Η σχέση της Lisbeth με τον Mikael Blomkvist δίνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην πλοκή, καθώς οι δυο τους λειτουργούν αυτόνομα αλλά και συνεργάζονται με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Ένα από τα δυνατά σημεία του βιβλίου είναι η εμβάθυνση στη θεματολογία των συστημικών αδικιών, της σεξουαλικής βίας και της διαφθοράς. Ο Larsson καταφέρνει να παντρέψει τη δράση με τον κοινωνικό σχολιασμό, κρατώντας τον αναγνώστη καθηλωμένο. 

Παρόλο που η αφήγηση ξεκινά πιο αργά και εστιάζει στις λεπτομέρειες, η πλοκή αποκτά γρήγορα ένταση, προσφέροντας δυνατές σκηνές δράσης και ανατροπές. Ωστόσο, το φινάλε με τις υπερβολικές εξελίξεις χάνει λίγο από τον ρεαλισμό που χαρακτήριζε το πρώτο βιβλίο, μειώνοντας κάπως τη συνολική εμπειρία.

Η Lisbeth είναι ένας χαρακτήρας που καθηλώνει και κάνει τον αναγνώστη να θέλει να ανακαλύψει περισσότερα για την ιστορία της.

👍Η ωμή αναφορά στην εγκληματικότητα που μαστίζει τη Σουηδία
👎Το βιβλίο αργεί να "πάρει μπρος" και ίσως κουράσει τον αναγνώστη

Βαθμολογία: ✩✩✩✩✩✩✩





 

 

Ο Στόουνερ

Τι να πρωτοπείς για ένα βιβλίο που έχουν ειπωθεί ήδη τόσα; Καταρχάς, έφτασε η στιγμή που διάβασα για φέτος το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς – ...